menu Home chevron_right

Κωνσταντίνος Αργυρός – Rack

/ 1 Tracks

Κωνσταντίνος Αργυρός – Rack

 

Tελικά σε θέλω
Τελικά μου λείπεις
Τελικά η ανάμνηση
Δε φεύγει απ’ το μυαλό
Tελικά σε θέλω, τελικά μου λείπεις
Tελικά δε μου άφησες επιλογή θα ‘ρθω να σε βρω
Μου λένε προχώρα, είχες πίσω λεγεώνα
BCC μυρίζει ακόμα, δεν το βάζω κάτω ακόμα
Rack attack αυθεντική περσόνα, σε ό, τι κάνω δε χωράει διχόνοια
απ’ τη χλίδα μες την βρώμα, τώρα στα σαλόνια πώς περνάν τα χρόνια
Ότι σου πήρε χρόνια για να χτίσεις αν δεν υπολογίσεις, δεν εκτιμήσεις
μια στιγμή μόνο φτάνει να το γκρεμίσεις
Έχω πόσα λεφτά στου μυαλού την τσέπη
μην ξεγελιέσαι που είμαι καθώς πρέπει
το μυαλό σου μικρό και δεν το προβλέπει
ό, τι δεν λέγεται η ματιά εκπέμπει
Με κατηγορούν ενώ κάνω το σωστό, είναι βασιλικό
ό, τι ακουμπώ το κάνω δικό μου, όχι χρυσό
δεν ξέρω πως θα πεθάνω πάντως μ’ αξιοπρέπεια ζω
σε μια στιγμή βρήκα την αφορμή λες και σε μισώ
Ο πόνος για λίγο και η περηφάνια για πάντα
μου έδινες λίγο ενώ σου ‘χα δώσει τα πάντα
έχω θέματα μόνος και εσύ μ’ αφήνεις τα βράδια
κλείσαν όλες οι πόρτες, ακολουθώ τα σημάδια
Τώρα έχω αλλάξει γνώμη, δε φτάνει μια συγνώμη
έχω το αστέρι μας ψιλά σαν φυλαχτό ακόμη
τώρα που ξημερώνει, με οδηγούν οι δρόμοι
μόνο σε εσένα τελικά
Tελικά σε θέλω
Τελικά μου λείπεις
Τελικά η ανάμνηση
Δε φεύγει απ’ το μυαλό
Tελικά σε θέλω, τελικά μου λείπεις
Tελικά δε μου άφησες επιλογή θα ‘ρθω να σε βρω
Αφού δεν υπάρχει νικητής πληγωνόμαστε μόνο εμείς
στα λόγια μου να κοιμηθείς, πάνω μου ν’ ανεβείς
τελικά δε φεύγεις απ’ το μυαλό είμαι στον δρόμο να σε βρω
Ταιριάζαμε πιο πολύ και από tracksuit
ήτανε δικά μου ήτανε και δικά σου
με κάθε μου λάθος ήταν βατή η θηλιά σου
και από main star τώρα ρόλο κομπάρσου
Έκανες και δικό μου το πρόβλημα σου
δε μου έχει ξανά τύχει για φαντάσου
μου ‘λεγες πρόσεχε τα βήματα σου
το μόνο που ήθελα ήταν να ‘μαι κοντά σου
Από μικρός ονειρεύτηκα να φτάσω ψηλά
γρήγορα έμαθα να βρίσκω την ουσία στα απλά
πόσες ερωτήσεις, ποιες οι απαντήσεις
θέλω να φωνάξω είναι τόσα πολλά.
Τώρα έχω αλλάξει γνώμη, δεν φτάνει μια συγνώμη
έχω το αστέρι μας ψιλά σαν φυλαχτό ακόμη
τώρα που ξημερώνει, με οδηγούν οι δρόμοι
μόνο σε εσένα τελικά
Tελικά σε θέλω
Τελικά μου λείπεις
Τελικά η ανάμνηση
Δε φεύγει απ’ το μυαλό
Tελικά σε θέλω, τελικά μου λείπεις
Tελικά δε μου άφησες επιλογή θα ‘ρθω να σε βρω

More keyboard_arrow_down Less keyboard_arrow_up



STUDIO EMAIL







    • play_circle_filled

      Δρόμος 105,4 Χανιά – ΖΩΝΤΑΝΑ!
      Πάντα τα Καλύτερα!

    play_arrow skip_previous skip_next volume_down
    playlist_play