Κατερίνα Λιόλιου – Μ’ Άναψες

Μάτια και αστέρια
και σπίθες και φως
έρωτας είναι κρυφός
Αίμα στην φλέβα
χτυπάει δυνατά
νύχτα που πήρε φωτιά.

Μ’ άναψες, μ’ άναψες
με έκαψαν τα φιλιά σου
ζωντανή δεν πρόκειται να βγώ.
Θάλασσα , θάλασσα
ας γίνει η αγκαλιά σου
μέσα της να πέσω να πνιγώ.

Μ’ άναψες, μ’ άναψες
με έκαψαν τα φιλιά σου
ζωντανή δεν πρόκειται να βγώ.
Θάλασσα , θάλασσα
ας γίνει η αγκαλιά σου
μέσα της να πέσω να πνιγώ.

Στόμα με στόμα
ανάσα καυτή
μου ψιθυρίζει στο αυτί.
Λόγια που ανοίξανε
πόρτες βαριές
λέξεις γλυκιές μαχαιριές.

Μ’ άναψες, μ’ άναψες
με έκαψαν τα φιλιά σου
ζωντανή δεν πρόκειται να βγώ.
Θάλασσα , θάλασσα
ας γίνει η αγκαλιά σου
μέσα της να πέσω να πνιγώ.

Μ’ άναψες, μ’ άναψες
με έκαψαν τα φιλιά σου
ζωντανή δεν πρόκειται να βγώ.
Θάλασσα , θάλασσα
ας γίνει η αγκαλιά σου
μέσα της να πέσω να πνιγώ.

Written by Anna Tzouganaki