Klavdia – Συντρίμμια

Τώρα που ψάχνεις τα κλειδιά
Και θέλεις πίσω να γυρίσεις
Αν είμαι σπίτι μη ρωτάς
Ήμουνα πριν να με γκρεμίσεις
Δεν έχω δρόμο κι αριθμό
Για να περάσεις να σε δω
Δεν το νομίζω

Παραίμαι μου γράφεις παραίμαι
Πώς είναι δυνατόν να το πιστεύεις
Με έκανες κομμάτια με έκανες
Τι άλλο θέλεις

Δε με νοιάζει που γυρνάς
Μέσα μου ξέχασε τα περάσματα
Άλλο για αγάπη μη μιλάς αλήθεια
Πια τι έμειν’ από μας
Ας το να καίγεται στα χαλάσματα
Και κάνει πως με ξεπερνάς αλήθεια
Τώρα πια έχω καρδιά μόνο από θρύψαλα και από συντρίμμια
Τώρα θα μιλάμε πια μόνο για θρύψαλα και για συντρίμμια

Κουράστηκα καρδιά μου να κρατιέμαι απ’ το τίποτα
Να σ’ αγαπάω ανύποπτα και να το μετανιώνω
Τους στίχους που σηκώσαμε
Και νύχτα τους ξηλώσαμε
Δε χτίζονται ξανά
Καρδιά μου στο δηλώνω

Άκου με μου γράφεις άκου με
Πως είναι δυνατόν να περιμένεις
Με έκανες κομμάτια με έκανες
Τι άλλο θέλεις

Δε με νοιάζει που γυρνάς
Μέσα μου ξέχασε τα περάσματα
Άλλο για αγάπη μη μιλάς αλήθεια
Πια τι έμειν’ από μας
Ας το να καίγεται στα χαλάσματα
Και κάνει πως με ξεπερνάς αλήθεια
Τώρα πια έχω καρδιά μόνο από θρύψαλα και από συντρίμμια
Τώρα θα μιλάμε πια μόνο για θρύψαλα και για συντρίμμια

Τώρα πια έχω καρδιά μόνο από θρύψαλα και από συντρίμμια
Τώρα θα μιλάμε πια μόνο για θρύψαλα και για συντρίμμια

Written by Anna Tzouganaki