Γιώργος Σαμπάνης – Απ’ Τον Ουρανό

Λείπεις
δεν φαντάζεσαι πόσο μου λείπεις
δεν κυλάει ο χρόνος ο αλήτης…

Απ’ τον ουρανό κατέβα
χτύπα στην καρδιά μου φλέβα
σαν να με χτυπάει ρεύμα
όταν με φιλάς.

Γίνε άνθρωπος δικός μου
από μηχανής Θεός μου
και για τίποτα στον κόσμο
να μην με πουλάς.

Λείπεις
δεν φαντάζεσαι πόσο μου λείπεις
δεν κυλάει ο χρόνος ο αλήτης
φτάνει η τρέλα μου την κορυφής της
στο μυαλό.

Λείπεις
κάπου βρίσκεσαι κι αλλού ανήκεις
χάνει η νύχτα μου την έμπνευσή της
είμαι αποθέωση της λύπης πριν σε δω.

Άσε με να σου πω την αλήθεια μου
είσαι η πιο αναγκαία συνήθεια μου
όλα τ’ άλλα κομμένα, μονάχα εσένα
φωνάζει κι απόψε η νύχτα μου.

Άσε με να σου πω την αλήθεια μου
αγαπάω μαζί σου την ήττα μου
τίποτα μην σε νοιάζει, αυτό δεν αλλάζει
τα πάντα για χάρη σου ζήτα μου.

Απ’ τον ουρανό κατέβα
και στα χείλη μου ανέβα
όλα να τα δω τα έργα
που δεν έχω δει.

Απ’ την κορυφή του κόσμου
το τι θέλεις έλα δωσ’ μου
από μηχανής Θεός μου
είσαι μόνο εσύ.

Λείπεις
δεν φαντάζεσαι πόσο μου λείπεις
δεν κυλάει ο χρόνος ο αλήτης
φτάνει η τρέλα μου την κορυφής της
στο μυαλό.

Λείπεις
κάπου βρίσκεσαι κι αλλού ανήκεις
χάνει η νύχτα μου την έμπνευσή της
είμαι αποθέωση της λύπης πριν σε δω.

Άσε με να σου πω την αλήθεια μου
είσαι η πιο αναγκαία συνήθεια μου
όλα τ’ άλλα κομμένα, μονάχα εσένα
φωνάζει κι απόψε η νύχτα μου.

Άσε με να σου πω την αλήθεια μου
αγαπάω μαζί σου την ήττα μου
τίποτα μην σε νοιάζει, αυτό δεν αλλάζει
τα πάντα για χάρη σου ζήτα μου.

Πως να τα βάλω με την καρδιά μου
να σ’ αγαπάω δικαίωμά μου.
Πως να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου
που θα προδώσω τον εαυτό μου…

Written by Anna Tzouganaki